LEZINGENCYCLUS 'Christen-zijn in de 21ste eeuw'

Thomas Willekens van Vluchtelingenwerk Vlaanderen gaat dieper in op het 'bed,bad,brood'-principe. Paul Proost van de marrakeshgroep vluchtelingen benadrukt daarbij de waarde van de menselijkheid: 'Wat kunnen we als christenen concreet betekenen voor vluchtelingen als vertaling van de Blijde Boodschap?'In de pastorale eenheid Clara Van Assisi is ondertussen al een 7-tal jaren de Marrakeshgroep aan het werk. In de geest van ‘Fratelli Tutti’ van paus Franciscus werken een 12-tal vrijwilligers, gelovig geïnspireerd, dagelijks in de geest van het evangelie: ‘Wat je aan de minsten van de Mijnen gedaan hebt, dat heb je aan Mij gedaan….’. In het werken met en voor vluchtelingen willen ze zo concreet vorm geven aan de Blijde Boodschap. Ondertussen wordt er met meer dan 300 vluchtelingen gewerkt, erkende en niet-erkende, zowel gezinnen als individuele vluchtelingen, los van geloof, ras, taal of afkomst. Eerst vooral in de regio Turnhout, later ook Vlaanderen-breed. Belangrijke uitgangspunten daarbij zijn de wederzijdsheid en het fundamenteel respect voor mekaar, het belang van een open lichaamstaal, het spreken met vluchtelingen i.p.v. over vluchtelingen en het wederzijds ‘delen’ in de brede zin van het woord. Via de contacten met christenen, moslims, orthodoxe christenen, protestanten, atheïsten, … brengen ze dagdagelijks de interreligieuze dialoog in de praktijk. De Marrakeshgroep ziet het ‘anders-zijn’ als een geschenk dat uitdaagt om zelf te groeien in geloof en persoonlijke, menselijke ontwikkeling. ‘Ik was vreemdeling en jullie hebben mij opgenomen….’ (Mt. 25.35) proberen de vrijwilligers samen te realiseren en zodoende innerlijk ‘rijker’ te worden. Er wordt volledig onafhankelijk gewerkt, zonder subsidies zodat er in alle vrijheid opgekomen kan worden bij beleidsinstanties voor de zwaksten in onze samenleving, in dit geval specifiek de vluchtelingen. De Marrakeshgroep probeert alvast zo een steentje bij te dragen tot een meer warm- en barmhartige samenleving. Vluchtelingenwerk Vlaanderen zet zich in voor mensen op de vlucht voor oorlog, geweld en vervolging. We doen dit niet alleen maar met een dertigtal lidorganisaties en heel wat enthousiaste vrijwilligers. Samen verhogen we de druk op het beleid en sensibiliseren we het ruime publiek. We werken aan kwalitatieve opvang en zijn actief rond integratie. We ondersteunen iedereen die asielzoekers en vluchtelingen bijstaat.

Joris Vercammen was van 2000 tot 2020 aartsbisschop van het aartsbisdom Utrecht en als zodanig de voorzitter van de Unie van Utrecht, het internationale verband van Oudkatholieke kerken in de wereld. Dit zijn kleine gemeenschappen, verspreid over Nederland, België, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland en Polen. Vercammen werd in 1979 priester gewijd voor het rooms-katholieke bisdom Antwerpen, waar hij zijn pastorale arbeid vooral op de begeleiding van jongeren richtte. In 1988 stapte hij over naar de Oudkatholieke Kerk van Nederland. Zelf zei hij in een interview dat het celibaat en het kerkelijk gezag dat hem tot de keuze voor het celibaat dwong hierbij een grote rol hebben gespeeld. Priester én gehuwd zijn, in de Oudkatholieke Kerk, in de Nederlandse diaspora, bood een uitkomst al was het een enorm verschil met zijn Vlaamse volkskerk. In 1989 werd hij als assisterend priester in Rotterdam aangesteld en sinds 1989 als pastoor van de parochie te Eindhoven. In 1996 werd hij docent en rector van het oudkatholiek Seminarie te Utrecht, waar hij praktische theologie doceert. Het jaar daarop promoveerde hij aan de Universiteit Utrecht op het onderwerp kerkopbouw. In 2000 werd hij tot aartsbisschop van Utrecht gekozen, de 83e bisschop van Utrecht volgens de oudkatholieke telling. Zijn bisschopswijding vond plaats op 1 juli in de Domkerk in Utrecht. Als wapenspreuk koos hij de tekst van Johannes 10,10 Ut vitam abundantius habeant (Opdat zij leven hebben in overvloed), net als het jaar ervoor toevallig de (rooms-katholieke) hulpbisschop van Roermond Everard de Jong had gedaan. Opvallend afwezige in de Dom was zijn rooms-katholieke collega kardinaal Simonis, die zo te kennen gaf dat hij de bisschopswijding van een voormalig r.k. priester in een 'schismatieke' kerk niet goedkeurde. Beide aartsbisschoppen onderhielden daarna goede relaties. Vercammen werd in 2006 gekozen in het Centraal Comité van de Wereldraad van Kerken. Op 11 januari 2020 is Vercammen teruggetreden als aartsbisschop. Hij werd opgevolgd door Bernd Wallet.

De inhoud van de lezing volgt nog.
Nikolaas Sintobin sj is Vlaams jezuïet en internetpastor. Na een korte loopbaan als advocaat, werd hij in 1989 jezuïet. De ignatiaanse spiritualiteit is zijn leesbril om in het Evangelie en de cultuur het leven van God op het spoor te komen. Hij beschouwt internet als een heerlijke trampoline om het christelijk geloof midden in de wereld aan te bieden en steeds meer te ontdekken. Hij is webmaster van meerdere Ignatiaans geïnspireerde websites (zie hieronder),  actief blogger en schrijver van boeken en artikelen.